Videoxogos artesanais

Cando se me ocorreu a idea de elaborar un código que puidese funcionar como xogo, tiven que decidir que tipo de xogo quería facer, obviamente. Non tardei moito en decidirme por un xogo con vista cenital, como os Zelda orixinais e moitos outros similares, xa que me pareceu a opción máis sinxela ao ter que modificar as posicións dos elementos en catro direccións sobre un mapa estático.

Como a idea inicial era crear un xogo compatible con dispositivos móbiles, a pantalla de xogo é cadrada, dividida nunha cuadrícula de 10×10. Isto permite xogar co móbil tanto en posición normal coma apaisada. Polo tanto, os botóns e a interface do xogo deseñáronse para adaptarse a cada posición, colocándose debaixo ou nos laterais da pantalla de xogo, segundo corresponda.

O primeiro nivel foi o campo de experimentación para as mecánicas do xogo e para o seu deseño visual. Optei por que o protagonista fose unha especie de lagarto, xa que, ao usar unha vista cenital, íame ser máis sinxelo animar o movemento das patas (ao sobresaír do corpo) e dar a sensación de que camiña cando se move entre as posicións da cuadrícula. Como posteriormente fun capaz de desenvolver o código para que lanzase lume e puidese voar, engadinlle ás e pasou a ser unha especie de dragón reptante.

Unha vez establecidas as bases e as mecánicas no primeiro, o desenvolvemento de cada nivel posterior comezou co debuxo da disposición dos diferentes elementos do mapa nunha cuadrícula de 10×10. Estes elementos incluían obstáculos, caídas, xemas, o portal, os percorridos dos inimigos, etc. Así, ao ter as coordenadas da cuadrícula de cada un, a súa posterior expresión no código foi moito máis rápida e sinxela.

Unha vez rematado o bosquexo do nivel, o seguinte paso foi debuxar o escenario en Krita. Para isto, dividindo o lenzo na mesma cuadrícula, mantivéronse perfectamente as distancias e as proporcións planeadas. Para cada escenario, elaboráronse diferentes capas de elementos. Isto permitiu crear sombras e elementos polos que o personaxe pasa por debaixo, ao colocalos nunha posición do eixe z máis alta. Unha vez debuxado o escenario, creáronse os inimigos e outros elementos dentro dun lenzo cadrado (a maioría) para poder integralos na cuadrícula de forma sinxela.

Cos elementos visuais xa rematados, cargáronse no código HTML do correspondente nivel e colocáronse na súa posición correcta. Posteriormente, engadindo animacións co código CSS, e mediante JavaScript, as funcións xa elaboradas en niveis anteriores fóronse adaptando, introducindo os novos elementos ou creando funcións novas, de ser preciso. E así, cada nivel vai quedando rematado.

Outra parte importante do desenvolvemento do xogo foi a adición de efectos sonoros. Por exemplo, o son dos pasos de Dunkxar cambia segundo o tipo de chan polo que camiñe e cesa cando está a voar. Descarguei os sons da páxina web freesound.org, tendo que adaptarme moitas veces ás opcións existentes, pero creo que obtiven un bo resultado neste apartado.

Ao ser un proxecto cunha finalidade autodidáctica, propúxenme o reto de que cada nivel achegase unha innovación para forzarme a crear código novo e, deste xeito, adquirir máis coñecementos:

• -No primeiro nivel establecéronse as mecánicas do xogo, creando todas as funcións básicas: movemento, proxectil, recollida de elementos, caídas, obstáculos, inimigos, etc.
• -No segundo nivel, o reto foi conseguir que o personaxe puidese somerxerse en auga. Para iso, desenvolvei o sistema de colocar diferentes capas no eixe z.
• -No terceiro nivel, o meu obxectivo foi simplemente crear condicións atmosféricas. Conseguino engadindo unha capa superior coa animación de folerpas de neve e aplicando un filtro escuro para simular o escurecemento do ceo.
• -No cuarto nivel coloquei moitísimos obstáculos, xa que en niveis anteriores sufrin certos problemas coa interacción cos elementos do mapa. Como reultado, levoume a entender a importancia da orde do código en JavaScript, xa que a orde incorrecta facía que o personaxe se desplazase cara atrás en vez de pararse ó moverse cara un obstáculo.
• -No quinto nivel propúxenme facer unha batalla contra un minixefe e colocar elementos no mapa cos que houbese que interactuar para poder alongala, como botóns para abrir portas, neste caso.
• -No sexto nivel, quixen deseñar un sistema para poder realizar máis dun ataque de lume por nivel e cambiar o sistema de movemento, o cal, ao final, tamén apliquei a todos os niveis anteriores. Orixinalmente, ao premer a tecla para mover o personaxe, este movíase instantaneamente. Co novo sistema, primeiro xira na dirección do movemento e, ao volver premer, é cando se move.
• -No sétimo nivel, que é o mellor deseñado na miña opinión, quixen crear diferentes niveis de altura. Para iso, tiven que implementar a posibilidade de subir ao superior por un punto concreto e de poder caer dese nivel superior ao inferior. Tamén conseguín compartir espazo cun inimigo sen que che mate por estardes a diferente altura. Se fago unha secuela ou outro xogo parecido, desenvolverei o código a partir deste nivel.
• -No oitavo nivel, o reto foi coordinar perfectamente unha animación CSS co cambio de clases dun elemento a través de JavaScript (JS). Isto fíxeno para poder crear o efecto duns pinchos que saen e volven meterse na terra e só maten ó personaxe no momento correcto.
• -No noveno nivel, quixen crear unha maior interactividade cun elemento do mapa, xerando a ilusión de poder empurrar algo. Conseguino desencadeando, cunha acción concreta, unha animación que combina JavaScript (JS) con CSS.
• -No nivel final, o obxectivo foi crear unha batalla con diferentes fases e algo sorprendente, tendo en conta o pouco tempo dispoñible. Creo que conseguín un resultado bastante aceptable.
• -No epílogo, quixen ofrecer un ambiente relaxado no que se puidese pasear e interactuar con diferentes elementos. Isto permitiu desencadear dous finais de xogo diferentes.

Ao ir adquirindo novos coñecementos, tanto de programación coma artísticos, todos os niveis sufriron reescritura de código e retoques visuais. Por exemplo, non se me ocorreu poñer as sombras ata o nivel 6, polo que houbo que retocar os fondos de todos os niveis anteriores. O último retoque a nivel xeral foi ter que modificar o código de todos os niveis para que o personaxe principal e os da súa especie pestanexasen, só para darlles un aspecto máis vivo.

En realidade, nin a historia nin o obxectivo final do xogo estaban definidos cando comecei o proxecto. Inicialmente, só era un xogo no que tiñas que coller seis obxectos para abrir un portal e acceder a outro nivel. O resto funo decidindo sobre a marcha, xa que non sabía ata onde podería chegar. Espero que, aínda así, o xogo acadase certa coherencia ao final. O que si decidín ao pouco de comezar foi que o xogo tería un máximo de dez niveis, para non eternizarme co proxecto e poder comezar outros novos, que intentarei planificar mellor antes de inicialos.

O máis probable é que Dunkxar teña unha secuela (ou precuela), pero cunha pantalla de xogo máis grande. Desplazarase o fondo do mapa ao chegar aos bordos, e cada nivel terá un mínimo de catro seccións. Isto permitiría crear unha aventura moito maior. Nun principio, deseñareino só para PC para eliminar a limitación do tamaño da pantalla e, despois, se é posible, adaptareino para dispositivos móbiles.